W ubiegłym tygodniu odbyła się XX edycja Reha for the blind in Poland. Dzięki uprzejmości białostockiego oddziału Fundacji „Szansa dla Niewidomych” mogłem w niej uczestniczyć oraz odebrać nagrodę za nominację w plebiscycie „Idol”. Zapraszam na wpis, gdzie opowiem o przebiegu tej konferencji!
Wyjazd do Warszawy
Jak to bywa na prawdziwej wycieczce, tak i teraz musieliśmy się spotkać na zbiórce przed wejściem do autokaru. Wraz ze swoją przyjaciółką Gabrysią umówiliśmy się, że przychodzimy i siadamy w drugim rzędzie. Po zbiórce wsiedliśmy wszyscy, zostaliśmy policzeni przez opiekunów i mogliśmy wyruszać.
Po dotarciu na miejsce okazało się, że jesteśmy za wcześnie. Całą grupą zadecydowaliśmy więc, że przejdziemy się na dach CNK, gdzie jest ogród botaniczny. Nigdy tam nie byłem i gdy dotarłem na miejsce czułem się szczęśliwy i pod wielkim wrażeniem, jak to wszystko wygląda. To niesamowite uczucie, gdy chodzi się po ogrodach i dotyka tych kwiatów, które rosną na dachu budynku.
Konferencja REHA
Pierwszą rzeczą, która dotarła do mnie po wejściu do budynku był wszechobecny hałas. Nie spodziewałem się, że aż tyle osób przybędzie na tę konferencję. Wszyscy wchodzący zmierzali w kierunku sali, gdzie miało odbyć się oficjalne rozpoczęcie konferencji.
Po wejściu do sali i odnalezieniu wolnego miejsca zasiedliśmy i czekaliśmy na rozpoczęcie. Podczas przemów osób przybyłych nie brakowało historii o niepełnosprawności, wzruszeń oraz miłych akcentów. Bardzo pozytywnym zaskoczeniem było to, że goście, którzy występowali byli nie tylko z naszego kraju, ale również zza granicy.
Ważną częścią konferencji było rozdanie dyplomów i statuetek za udział w plebiscycie „Idol”.
Miło było klaskać osobom, które wygrały, a tym bardziej wyjść i odebrać tę nagrodę osobiście. To niesamowite uczucie i wielki zaszczyt.
Podczas konferencji odbywała się również wystawa sprzętów dla osób niewidomych i niedowidzących. Pokazywano odwiedzającym: powiększone klawiatury, różne rodzaje białych lasek, tyflografiki i wiele więcej.
Podsumowanie
Udział w tej konferencji był dużym przeżyciem. Nie sądziłem, że tak wiele będzie mi dane zobaczyć i odczuć. Dziękuję z tego miejsca osobom, które umożliwiły mi obecność i poznanie osób, które spoglądają na świat podobnie do mnie.
Pozdrawiam,
H.
