Jak zapewne zauważyliśmy – zbliża się wiosna. To ten czas, gdy wszyscy bierzemy głęboki wdech i oczekujemy upałów oraz przyjemnego słońca. Jednak nie wszyscy lubią ten wiosenny czas. Ja rzecz jasna należę do tych osób. Niestety słońce niekorzystnie wpływa na mnie – powoduje migrenę, ból oczu i ogólny dyskomfort psychiczny. Czuję się ponadto zagubiony i szybciej tracę orientację. Usłyszałem kiedyś słowa, które dały mi do myślenia, że najlepiej żyłoby mi się w Anglii bądź Szkocji, gdzie tego słońca jest niewiele. Cóż… może to prawda, ale wolę się męczyć u siebie niż gdzieś na „obcej ziemi”. Ten słoneczny czas pokazuje też, jak ludzie są życzliwi, gdy zdarzy się, że niewidomy „zagubi się”.
Kilka dni temu musiałem pójść po paczkę do pobliskiego paczkomatu. Słońce wisiało wysoko i nic nie zapowiadało się, że przestanie świecić. Założyłem więc okulary przeciwsłoneczne, wziąłem laskę w garść i postanowiłem, że ruszam w drogę…
Podchodzę do paczkomatu i mijam grupę osób. Co się okazało grupą tą byli miejscowi „degustatorzy napojów wyskokowych”, którzy spożywali jakiś trunek, racząc się kulturalną dyskusją.
Gdy podchodzę do paczkomatu i wyciągam telefon słyszę:- Stachu… potrzymaj mi browara. Idę pomóc ślepemu panu.
Słysząc te słowa lekko mnie sparaliżowało, bo nie wiedziałem do końca, jak miałaby ta pomoc wyglądać. Długo się nie zastanawiałem, bo podchodzi do mnie człowiek, chwyta mnie pod ramię i mówi: - Chodź kierowniku, ja ci pomogę z tą paczką.
Ja zaskoczony odpowiadam mu: - Dziękuję uprzejmie, ale…
- Nie ma żadnego „ale”. Szybko pomogę, bo mi się piwo rozgazuje… – odpowiada, przerywając mi.
- Dobrze. To ja otworzę skrzynkę przez aplikację, i jeśli pan może, to niech pan mi znajdzie półkę z paczką.
- Jasna sprawa. – odpowiada z uśmiechem.
Wyjąłem telefon i otworzyłem skrzynkę. Usłyszałem wtedy: - Ło panie, jaka technologia. – mówi i podaje mi paczkę. – Pomóc ci jeszcze w czymś, czy już dalej poradzisz sobie sam? – pyta.
- Poradzę sobie. Bardzo dziękuję za pomoc i miłego dnia. – odpowiadam mu, uśmiechając się.
- Kłaniam się nisko i również życzę miłego dnia. – odpowiada i wraca do swoich znajomych.
Człowiek ten sprawił mi wielką radość, niosąc mi pomoc. Doszedłem wtedy do wniosku, że nie jest ważne kim jesteś, czy jaką pełnisz rolę w społeczeństwie. Jeśli niesiesz bezinteresowną pomoc, to jesteś po prostu wielki. Warto pomagać moi drodzy każdemu.
Pozdrawiam,
H
