Po dość długiej przerwie (za co przepraszam) wracam do pisania. Dziś zapraszam do lektury tekstu, do którego długo się zbierałem…
Ostatnio zapytano mnie „Skoro kiedyś widziałeś, to jak to jest tracić wzrok?”. Odpowiedź nie jest prosta. Najłatwiej jest powiedzieć: „No cóż… słabo jest ślepnąć…”. Jednak w moim przypadku sytuacja wyglądała następująco.
Po pierwszej chemioterapii kiedy miałem 8 lat widziałem. Oczywiście nie był to perfekcyjny wzrok taki, jak mają osoby zdrowe. Jednak pozwalał mi na stosunkowo normalne funkcjonowanie. Przerwa od nowotworu trwała niespełna 5 lat, gdzie wzrok utrzymywał się na tym samym poziomie.
Problemy zaczeły dziać się w gimnazjum. Wtedy nie chcąc odbiegać od grupy zapragnąłem ćwiczyć na zajęciach wf’u. Wysiłek fizyczny sprawił, że zacząłem tracić wzrok. Nie wiem kiedy to się stało dokładnie. Ciężko jest określić swój wzrok, gdy patrzy się codziennie tymi samymi oczami. 😊 Lecz to się działo. Jako, że byłem wtedy jeszcze dzieckiem, nie rozumiałem, że powinienem od razu zareagować i powiedzieć o tym rodzicom. Z perspektywy lat sądzę, że krycie utraty wzroku było jedną z głupszych decyzji w moim życiu. Powód był jeden i jest on dość prosty. Nie chciałem denerwować rodziców. Zależało mi na tym, aby starali się żyć normalnie, i nie jeździć ze mną do szpitali… Nie było to mądre… Niestety nie mogłem tego cofnąć, choćbym bardzo tego chciał.
Utrata wzroku jest trudna. Nie poradziłbym sobie w tamtej sytuacji, gdyby nie siła moich rodziców. To im zawdzięczam to, w jakim miejscu się znajduje. Przykre jest to, że nie jest mi dane widzieć wielu rzeczy. Tym bardziej, gdy słyszę zachwyty innych osób nad jakąś rzeczą. Wtedy zazwyczaj proszę o opowiedzenie o tej rzeczy, jednak jak dobrze wiemy nie jest to tak, jak ją zobaczyć. Na przykład mem opowiedziany jednak bawi mniej niż ten zobaczony. Mimo takich przeciwności losu nie można się poddawać. Trzeba walczyć po to, aby w przyszłości było lepiej. Nadzieja umiera ostatnia, a ja liczę na to, że kiedyś będzie mi dane znów zobaczyć świat.
Pozdrawiam Was serdecznie! 💝
H.
